Przedstawiam wspomnienia, przesłane mi przez p. Jana Więckowskiego:
"Bocznicę kolejową przez Pole Mokotowskie pamiętam od początku mojego zamieszkiwania w domku fińskim od jesieni 1945r. Niestety nie pamiętam kolejnych dat. Zaraz po wojnie bocznica dochodziła do dużej „fabryki” pomiędzy Polną a Al.Nieogległości, przerabiającej odpady cegieł z rozbiórki ruin na kruszywo do gruzobetonu, chyba także do budowy MDM („nie rób drugiemu MDMu” – a chodziło m.in. o zasłonięcie kościoła Zbawiciela poprzez zwężenie Marszałkowskiej). Pracowała tam potężna kruszarko-przesiewarka. Z kolonii X chodziliśmy regularnie do Jezuitów na Rakowiecką. Najpierw szło się na przełaj przez Pole Mokotowskie a następnie bocznicą miedzy jakimiś barakami-magazynami aż do zbiegu ul.Wołoskiej (Komarowa, teraz Św.Andrzeja Boboli) z obecną ul.Rostafińskich. Potem część baraków przeznaczono na mieszkania i chodziło się dróżką między nimi. Przez kilka lat, do jesieni 1963r., jeździłem tamtędy niemal codziennie rowerem na Narbutta jako student Wydz. Mechaniczno-Technologicznego PW. Na Polu często widywałem ćwiczących studentów Studium Wojskowego (wówczas na Studium zabierano jeden dzień w tygodniu, latem były obozy wojskowe a po studiach SOR, ale mnie to ominęło, bo byłem kat.D). Nie pamiętam, kiedy tory bocznicy rozebrano, został tylko nasyp pomiędzy dwoma rowami. Chyba najdłużej przetrwały szyny w jezdni Al.Niepodległości. A wzdłuż Wołoskiej z czasem położono tory tramwajowe, ale to już nie moje czasy, schronisko dla zwierząt – tak samo. Zdjęć lotniczych Pola pomiędzy 1945 a 2000r. na Google Earth niestety nie ma".
"Bocznicę kolejową przez Pole Mokotowskie pamiętam od początku mojego zamieszkiwania w domku fińskim od jesieni 1945r. Niestety nie pamiętam kolejnych dat. Zaraz po wojnie bocznica dochodziła do dużej „fabryki” pomiędzy Polną a Al.Nieogległości, przerabiającej odpady cegieł z rozbiórki ruin na kruszywo do gruzobetonu, chyba także do budowy MDM („nie rób drugiemu MDMu” – a chodziło m.in. o zasłonięcie kościoła Zbawiciela poprzez zwężenie Marszałkowskiej). Pracowała tam potężna kruszarko-przesiewarka. Z kolonii X chodziliśmy regularnie do Jezuitów na Rakowiecką. Najpierw szło się na przełaj przez Pole Mokotowskie a następnie bocznicą miedzy jakimiś barakami-magazynami aż do zbiegu ul.Wołoskiej (Komarowa, teraz Św.Andrzeja Boboli) z obecną ul.Rostafińskich. Potem część baraków przeznaczono na mieszkania i chodziło się dróżką między nimi. Przez kilka lat, do jesieni 1963r., jeździłem tamtędy niemal codziennie rowerem na Narbutta jako student Wydz. Mechaniczno-Technologicznego PW. Na Polu często widywałem ćwiczących studentów Studium Wojskowego (wówczas na Studium zabierano jeden dzień w tygodniu, latem były obozy wojskowe a po studiach SOR, ale mnie to ominęło, bo byłem kat.D). Nie pamiętam, kiedy tory bocznicy rozebrano, został tylko nasyp pomiędzy dwoma rowami. Chyba najdłużej przetrwały szyny w jezdni Al.Niepodległości. A wzdłuż Wołoskiej z czasem położono tory tramwajowe, ale to już nie moje czasy, schronisko dla zwierząt – tak samo. Zdjęć lotniczych Pola pomiędzy 1945 a 2000r. na Google Earth niestety nie ma".